Thursday, February 22, 2007
Bolehkah Mesin Berfikir?
Oleh : Mohd Helmy bin Abd Wahab
Penggunaan istilah kecerdasan buatan telah digunakan buat pertama kalinya pada 1956 oleh seorang saintis computer dan ahli matematik iaitu John McCathy. Beliau merupakan bapa kecerdasan buatan dan telah membangunkan bahasa pengaturcaraan LISP (List Processing). Bahasa LISP adalah bahasa pertama yang dibangunkan untuk aplikasi kecerdasan buatan kerana ia merupakan bahasa yang menyokong konfigurasi penyelesaian masalah, penyamaan petua, input dan output yang fleksibel dan lain-lain.
Falsafah asas bidang kecerdasan buatan telah diperkenalkan oleh ahli matematik british iaitu Alan Turing iaitu sebelum istilah kecerdasan buatan digunakan.
Pada tahun 1950, Alan Turing telah menulis satu kertas kerja dalam jurnal Mind berjudul Computing Machinery and Intelligence yang menjadikan bidang kecerdasan buatan menjadi isu dan menimbulkan persoalan “Bolehkah mesin berfikir?”.
Dalam kertas kerjanya, Alan Turing telah melaporkan bahawa satu eksperimen telah dijalankan bagi membuktikan bahawa benarkah mesin boleh berfikir. Eksperimen ini dikenali sebagai Ujian Turing.
Dalam ujian ini, Turing memerlukan sekurang-kurangnya 2 orang manusia dan satu computer untuk diuji kecerdasannya. Seorang peserta akan bertindak sebagai interrogator dan bertanya soalan kepada seorang peserta lain dan computer. Setiap soalan yang ditanya akan dipilih oleh interrogator dan peserta lain dan computer diletakkan ditempat yang berasingan. Jika jawapan yang diberikan kepada interrogator dan interrogator tidak dapat membezakan jawapan yang diberi itu sama ada manusia atau computer, maka Turing membuat rumusan bahawa computer telah lulus ujian Turing dan boleh dikatakan bahawa mesin boleh berfikir.
Marvin Minsky merupakan perintis Makmal Kecerdasan Buatan di MIT Amerika Syarikat. Di mana makmal ini telah menjalankan penyelidikan berkaitan dengan kecerdasan buatan secara aktif. Minsky telah menyumbangkan dalam pembangunan pemikiran mesin melalui penyelidikannya yang berjudul “frame representation”:
A frame is a bundle of related information concerning a single topic, making all information on that topic retrievable from a centralized location. Frames are thus structured objects that can be organized in taxonomic hierarchies, allowing information stored in more abstract frames to be inherited by frames lower down the hierarchy. Additionally, procedural attachments called daemons can be hooked into various parts of a frame; these attachments become active whenever that part of the frame is accessed or changed, allowing the frame system to perform automatic inferencing about these changes.
Sistem yang menggunakan kecerdasan buatan atau konsep mesin berfikir bukanlah satu keperluan dalam kehidupan seharian menjelang tahun 2000. Walaupun kenyataan ini telah dibuat oleh mereka yang telah merintis bidang kecerdasan buatan pada lewat 1950 – 1960 an. Mereka telah berada pada laluan yang betul dalam penyelidikan mesin berfikir.
Penggunaan istilah kecerdasan buatan telah digunakan buat pertama kalinya pada 1956 oleh seorang saintis computer dan ahli matematik iaitu John McCathy. Beliau merupakan bapa kecerdasan buatan dan telah membangunkan bahasa pengaturcaraan LISP (List Processing). Bahasa LISP adalah bahasa pertama yang dibangunkan untuk aplikasi kecerdasan buatan kerana ia merupakan bahasa yang menyokong konfigurasi penyelesaian masalah, penyamaan petua, input dan output yang fleksibel dan lain-lain.
Falsafah asas bidang kecerdasan buatan telah diperkenalkan oleh ahli matematik british iaitu Alan Turing iaitu sebelum istilah kecerdasan buatan digunakan.
Pada tahun 1950, Alan Turing telah menulis satu kertas kerja dalam jurnal Mind berjudul Computing Machinery and Intelligence yang menjadikan bidang kecerdasan buatan menjadi isu dan menimbulkan persoalan “Bolehkah mesin berfikir?”.
Dalam kertas kerjanya, Alan Turing telah melaporkan bahawa satu eksperimen telah dijalankan bagi membuktikan bahawa benarkah mesin boleh berfikir. Eksperimen ini dikenali sebagai Ujian Turing.
Dalam ujian ini, Turing memerlukan sekurang-kurangnya 2 orang manusia dan satu computer untuk diuji kecerdasannya. Seorang peserta akan bertindak sebagai interrogator dan bertanya soalan kepada seorang peserta lain dan computer. Setiap soalan yang ditanya akan dipilih oleh interrogator dan peserta lain dan computer diletakkan ditempat yang berasingan. Jika jawapan yang diberikan kepada interrogator dan interrogator tidak dapat membezakan jawapan yang diberi itu sama ada manusia atau computer, maka Turing membuat rumusan bahawa computer telah lulus ujian Turing dan boleh dikatakan bahawa mesin boleh berfikir.
Marvin Minsky merupakan perintis Makmal Kecerdasan Buatan di MIT Amerika Syarikat. Di mana makmal ini telah menjalankan penyelidikan berkaitan dengan kecerdasan buatan secara aktif. Minsky telah menyumbangkan dalam pembangunan pemikiran mesin melalui penyelidikannya yang berjudul “frame representation”:
A frame is a bundle of related information concerning a single topic, making all information on that topic retrievable from a centralized location. Frames are thus structured objects that can be organized in taxonomic hierarchies, allowing information stored in more abstract frames to be inherited by frames lower down the hierarchy. Additionally, procedural attachments called daemons can be hooked into various parts of a frame; these attachments become active whenever that part of the frame is accessed or changed, allowing the frame system to perform automatic inferencing about these changes.
Sistem yang menggunakan kecerdasan buatan atau konsep mesin berfikir bukanlah satu keperluan dalam kehidupan seharian menjelang tahun 2000. Walaupun kenyataan ini telah dibuat oleh mereka yang telah merintis bidang kecerdasan buatan pada lewat 1950 – 1960 an. Mereka telah berada pada laluan yang betul dalam penyelidikan mesin berfikir.
Comments:
Post a Comment
